Het nieuws verbaast mij steeds weer. Maar er zijn zaken die er bovenuit springen.
Wekenlang worden we besmeurd met het nieuws over de bezette Palestijnse gebieden (de naam zegt genoeg).
Over hoe Israël massamoord en misdaden tegen de menselijkheid openlijk pleegt met steun in de rug van Trump. Ook de manier waarop Israël tegen Iran bezig is, valt niet te verdedigen. Israël zou eens de hand in eigen boezem moeten steken om te kijken of een en ander niet aan zichzelf te wijten is.

Het zonder overleg de Amerikaanse ambassade van Tel Aviv naar Jeruzalem verhuizen, dat kan wel, wetende dat dit een rel gaat worden. Pure provocatie!
Palestijnen jarenlang provoceren en dan met scherp afschieten lijkt te zijn gerechtvaardigd.
Een laffe Joodse moordenaar die een op de grond liggende gewonde Palestijn zonder meer doodschiet, het kan allemaal in Israël. Provocatie tegen Iran en een ieder die het niet met de manier van doen van Israël eens is.

Ze lijken zich met steun van Amerika God te wanen.
Zelfs het Eurovisie Songfestival lijkt te zijn gekocht.
Niemand maakt mij wijs dat de voor Israël uitgekomen dikke schele fipronil kip met dat rare dansje ook maar enige kwaliteit bezat. Feit dat deze kipkrokant won van alle aanwezige kwaliteit geeft alleszins te denken.
Netanyahu kreeg een lollie van het gedrochtje wanneer aangekomen op de thuisbasis en was heel leergierig naar het kippendansje.
Kippen met dergelijke problemen zouden beter opgehokt blijven.

Eén van de heiligste dagen van de Joodse Gemeenschap, Jom Kippoer,  het woord kip zit feitelijk al in de naam, zorgt er zelfs voor dat tienduizenden kippen de hel op aarde doorstaan. Ze vermoorden dus niet alleen op wrede wijze Palestijnen, de kippen moeten het ook ontgelden!
Soms lijkt het er sterk op alsof Israël van zichzelf het beeld heeft het alleenrecht op deze planeet te hebben.

Dat kippenlied is daarom misschien bedoeld als een soort excuus.

In het programma van Sanne Wallis deVries werd een parodie op het verschrikkelijke kippegejammer gepresenteerd dat werd gezongen door Martine Sandifort en dit werd op aanklachten van antisemitisme onthaald door de Joodse Gemeenschap.

Dit terwijl de parodie hooguit verwees naar de schandalige manier waarop Netanyahu en Israël alle land van de Palestijnen hebben ingepikt en hun vrouwen en kinderen vermoord. Het was hooguit een aanklacht tegen de hypocriete Israëlische cultuur.

Maar ik dwaal af, het gaat natuurlijk over de synagoge in Deventer. De toko is verkocht en de ondernemer en nieuwe eigenaar gooit nu de Joodse Gemeenschap op straat omdat er een foodhal gevestigd gaat worden.
De Joodse Gemeenschap reageert verbolgen en verongelijkt, maar in wezen overkomt hen nu hetzelfde wat de Palestijnen al decennia lang overkomt. Je kunt daar verongelijkt over gaan doen maar dan had je eerder actie moeten ondernemen door het pand te kopen. Ik bedoel als je praktisch voor niets zit en navenant nagenoeg geen huur betaalt, ben dan niet zo hypocriet. Je wist dat de dag ging komen en dat de bomen niet tot in de hemel groeien.
Had ofwel het pand zelf gekocht, of een andere locatie gezocht.

Maar nu een ondernemer, die er een publiekstrekker van gaat maken, het pand koopt wordt er ineens op de achterste benen gestaan en met allerlei verwensingen gesmeten. De arrogantie is enorm.
Je wist natuurlijk al lang hoe de vork in de steel zat en dan kun je via crowdfunding proberen het pand terug te kopen maar ik zou zeggen: na u de zondvloed! Te laat! Jammer dan!