Dat geweld tegen politieagenten en andere hulpdiensten uit den boze is en niet kan, daar zijn we het wel over eens.

Dat dat aanhoudend met bijna jammerende agenten op tv moet, vind ik een ander verhaal! Beetje belachelijk.

Het aanzien van politieagenten is in de loop van de decennia nogal veranderd.
De nationale politie zou zichzelf eens recht in de ogen moeten kijken en eens de hand in eigen boezem moeten steken om te kijken waar de pijn nu werkelijk zit.

Vroeger… was er eens… Oom Agent. Een vriendelijke sympathieke veldwachter met zo´n grote snor, een dikke buik en een sabel.
Deze Bromsnor was over het algemeen redelijk goed geluimd en altijd wel in voor een praatje.
Meestal betrof het hier ook de wat oudere, verstandige politieman die wars was van arrogantie en haantjesgedrag.

DAT… is wat er in de afgelopen decennia veranderd is!
Die dikke buiken zijn gebleven, maar de politieagenten van tegenwoordig zijn vaak in een uniform gehesen jochies met een enorm ego en narcistische trekjes. Door het uniform zijn ze iemand en denken ze meteen boven de wet te staan. Personeelstekort is niet fijn, maar enigszins selectief rekruteren lijkt mij een goed idee, niet elk straatboefje past die pet!

Een keer zag ik een politiebus rondrijden met maar één remlicht. Voor het stoplicht dacht ik, ik maak er maar even melding van. De reactie die ik daarop kreeg was alles behalve vriendelijk.
Zou ik zelf met een kapot remlicht rijden, is de wereld te klein en zou ik meteen weer een papiertje voor € 140,-  van het CJIB in de bus krijgen.
Dat bellen achter het stuur taboe is, is nogal wiedes.
De boete is niet mals en als je even geduld hebt kun je er het cachot voor in. Hoe zit het dan met de bellende agentjes die ik regelmatig spot?

Daar is de irritatie al!

Vooral de Tilburgse politie staat als onbeschoft te boek.

Op een ander moment was ik ergens aan het werk op een winkelcentrum en had ik de materiaalauto staan waar eigenlijk niet was toegestaan, toegegeven.
Door twee aangewandelde agenten werden we direct benaderd met: HEEE! Ik denk: negeren maar, dit heb ik niet gehoord.
Echter, twee tellen later: HEEEEE! Dus ik vraag wat de goede man´s probleem is.
De reply was: die wagen moet weg of anders!  Zeg luister eens diender, ik ben nog altijd je hond niet!

Kortom, het is actie/reactie. Ik laat mij door een uniform, niet afblaffen zonder wel heel goede reden! En zeker niet door zo´n broekie.
Dit is mede verantwoordelijk voor de ontstane problemen, half gescreende broekies met te grote ego´s die de bullebak uithangen op arrogante wijze.
Ze verzuimen schietoefeningen en wanneer nodig schieten ze voor het gemak iemand gewoon dood of zelfs in de rug!
Mensen worden verwurgd of op verkeerde (lees dodelijke) wijze met een taser bewerkt.
Demobilisatie schijnt in het werkwoordenboek van de huidige agent op straat te ontbreken.
De stommiteiten zijn niet van de lucht.

Er zijn de laatste jaren teveel voorbeelden waarin de politie onheus handelde. Dit kan zeker een tegenreactie teweeg brengen.
Dat je als agent denkt het geweldsmonopolie te kunnen misbruiken, kan zich tegen je keren, en dit lijkt momenteel het geval.
Uit alle eerlijkheid kan ik hier geen medelijden mee hebben en vond ik het al lang duren voor er een antwoord op het expliciete politiegeweld van de laatste jaren kwam.
Wie de befaamde bal kaatst…!

Als je bij veel van die jokers gewoon iets vraagt of ze ergens op wijst, kun je een grauw krijgen, begint al meteen goed. Ga dan na verloop van jaren als je zelf een attitudeprobleem hebt niet zitten zaniken dat de burger boos op je is en alle vertrouwen in je club bij het vuil gezet heeft.
De meeste politiebureaus zijn inmiddels gesloten en aangifte doen van een delict is al bijna niet meer van deze tijd. Er is toch niemand die je nog serieus neemt, of er wordt je verteld een andere keer maar terug te komen.

Je zou kunnen zeggen, en ik weet het de waarheid is niet altijd fijn te horen, dat de politie het zelf heeft verkloot!
Respect dien je te verwerven, dat krijg je niet zomaar.
Respect verspelen is in een wip gebeurd, maar herwinnen is een ander verhaal.

Als er al diverse malen beterschap is beloofd door hogerhand maar er verandert niets, kost het je op termijn je kop.
Je hoeft je in mijn ogen als burger niet op onbehouwen manier te laten benaderen door dit soort scruffy looking frusties, want zo noem ik deze acceptgirobrigade voor het gemak dan maar even.

Het moge duidelijk zijn dat heden ten dage het politiegeweld, het tegengeweld heeft uitgelokt waarmee de burger terugslaat. Laten we Amerikaanse taferelen proberen te voorkomen.
Als je een steeds maar agressievere en dreigender houding aanneemt waardoor de burger zich niet meer veilig voelt, is dit gedrag voorspelbaar.

Nu kun je maar twee dingen doen imo: je verder bewapenen en nog ruwer en onbeschofter te werk gaan als agent met als gevolg dat de burger in deze spiraal mee zal gaan en ook naar de zwaardere middelen zal grijpen of… je behandelt de burger met het nodige geduld en respect om te voorkomen dat zaken volkomen uit de hand gaan lopen. Hoe meer je over straffen praat, hoe meer weerzin dat wekt.

Begrijp mij goed, geweld valt niet goed te praten, maar het is wel een logisch gevolg. We zijn nu eenmaal geen kuddeschapen en uniform geldt voor politiekleding maar niet voor de emoties van de burger.

We staan op een grens!

Maak als politie zijnde voor jezelf uit of je een attitudeprobleem hebt, verander er iets aan en probeer respect te verdienen, maar ga alsjeblieft niet flauw bij Pauw zitten jammeren!
Dit komt in het geheel niet professioneel over, tenzij de media tegenwoordig voor de veiligheid zorg draagt.