Zwarte Piet, de zogenaamde “knecht” van Sinterklaas, een priester in het jaar 280 geboren in Patara en later bisschop van Myra in de 6e eeuw en begraven te Bari, is pas later aan de zijde van de Goed Heiligman verschenen.

Zwarte Piet is vermoedelijk een verzinsel van de Rooms Katholieke Kerk. Echter, de discussie die jaarlijks opnieuw oplaait of Zwarte Piet nu wel of niet aan de slaventijd te relateren is en waarvoor volwassen mensen zeer hun best doen in alle media en op het nieuws ten overstaan van miljoenen kinderen om dit geweldige kinderfeest onderuit te halen zou moeten stoppen.

Het gegeven dat Zwarte Piet terug te voeren zou zijn aan de slaventijd is bedacht door een stel primaten dat zichzelf miskend voelt. Hoe zielig ook, de geschiedenis van Zwarte Piet zit waarschijnlijk heel anders in elkaar en heeft totaal niets met slaven te maken.

Theatermaker en journalist Arnold-Jan van der Scheer heeft een boek geschreven en een omstreden film, Pagan roots of Black Pete and Santa, gemaakt waarin Zwarte Piet zijn voorchristelijke herkomst wordt verduidelijkt. Hierin wordt duidelijk dat Zwarte Piet niets met schoorstenen te maken heeft en al helemaal geen slaaf was en is.

Hieronder een tekst van Arnold-Jan van der Scheer waarin de ware persoon van Zwarte Piet nader bekeken wordt,

“ZE HEBBEN VAN HELD SLACHTOFFER GEMAAKT”

 HASSELT – 

Dertig jaar geleden, lang voor de discussie begon, startte de Nederlandse journalist Arnold-Jan Scheer met zijn zoektocht naar de waarheid achter het Sinterklaasverhaal. Die tocht bracht hem naar de meest geïsoleerde plekken van Europa. Hij draaide een documentaire en schreef er een boek over. Zijn conclusie: Zwarte Piet is niet zwart van de schoorsteen, maar door een eeuwenoud, primitief ritueel.

Scheer raakte als kind gefascineerd door de figuur van Sinterklaas en zette zijn speurtocht naar die waarheid verder toen hij journalist werd. Tijdens zijn reizen zag hij overal gelijkaardig rituelen met Sinterklazen en/of zwart geschminkte mannen.

“20 jaar geleden filmde ik al een tafereel op de Waddeneilanden”, vertelt Scheer. “In dat geïsoleerde gebied komen één keer per jaar, rond 5 december, de mannen naar buiten met stokken en maskers. De vrouwen moeten verplicht binnenblijven of ze lopen het risico geslagen te worden. Ze noemen zich Sunneklazen. In Zwitserland en Oostenrijk gaat Sint op pad met zijn metgezel Krampus. Mannen met gruwelmaskers en hoorns op hun hoofd zijn een verwijzing naar de duivel die door Nicolaas getemd is. De kleine geïsoleerde dorpjes in de dalen hebben allemaal een ander soort Sinterklaasfeest, maar er is vaak een rode draad: ze maken hun gezicht zwart. Je vindt dergelijke rituelen in Griekenland en Macedonië. Op de Duitse Waddeneilanden zijn er dorpjes waar Sint Nicolazen van het dak springen in het publiek. Zelfs in de traditie van Perzië (Iran) bestaat een figuur als Sinterklaas. Er is ook een zwart geschminkte nar die de spot drijft met iedereen. Die rite is duizenden jaren oud en bestond al ver voor er nog maar sprake was van de bisschop van Myra. Er zijn afgelegen dorpjes in Rusland waar ze zich tijdens midwinter zwart verven nog voor ze ooit één Afrikaan hebben gezien.”

Zonnewende

Volgens Scheer is het een ritueel dat wellicht al bestond in de prehistorie. De eenvoudigste manier die ze toen hadden om zich te vermommen, was hun gezicht met roet insmeren. Ze maakten hun gezicht zwart met de as van het vuur. In die tijd waren er sjamanen, natuurpriesters. Er was een sterke verbondenheid met de natuur. Wat die volkeren vierden was de zonnewende. Ze vereerden de goden omdat de dagen langer werden. Ze hielden bezweringen om de natuur te doen ontwaken en de zon terug te roepen. Dat deden ze door opnieuw een band te zoeken met de voorvaderen. En die voorvaderen kwamen oorspronkelijk uit Afrika. Zestigduizend jaar geleden waren de eerste bewoners van Europa donker van huidskleur. Omdat ze steeds witter werden, zochten ze op die manier contact met hun voorouders. In Afrika zie je trouwens het tegenovergestelde. Daar schminken de primitieve volkeren zich wit tijdens dergelijke rituelen.”

Tactiek van de kerk

Volgens Scheer is door de jaren heen het Nicolaasfeest in Vlaanderen en Nederland een mengvorm geworden van een rooms en heidens feest. Zwarte Piet is net als Sinterklaas een samensmelting van figuren uit verschillende religieuze tradities en diverse tijdperken. Onder druk van de katholieke kerk is het feest verschoven naar de sterfdag van Nicolaas, de bisschop van Myra die ergens tussen 342 en 352 op 6 december is overleden. “De Roomse kerk wilde die heidense rituelen uitroeien, maar dat botste op veel weerstand bij het volk. De kerk is toen van tactiek veranderd. De avond voor de feestdag van Nicolaas, op 5 december, mochten de ‘oude heidenen’ nog één keer uit de band springen.”

“Sinterklaas is een archetype gebaseerd op zowel de bisschop van Myra, Zwarte Piet en de God Wodan die met zijn paard door de hemel reed. Het verhaal werd doorverteld bij het kampvuur in mythes en sprookjes en men projecteerde die wereld van de voorouders in die verhalen. Zwarte Piet is nooit een ondergeschikte geweest. Hij was geen slaaf. Rond 1850 heeft hij wel het uiterlijk van een Moor gekregen onder invloed van de overzeese reizen, maar zelfs toen was Zwarte Piet geen slaaf. De Moren waren zelf slavendrijvers, ze handelden in Europeanen.”

Schoolmeester

De eerste afbeelding met de Sint en een donkere knecht komt uit het boekje van de Amsterdamse schoolmeester Jan Schenkman. “Er waren in die tijd allerhande morsige figuren ontstaan rond Sinterklaas en Schenkman wilde dat beeld herstellen. Hij deed dat door van Sinterklaas een eerbiedwaardige grijsaard te maken die met de stoomboot aan kwam, toen een erg hippe uitvinding, en door hem niet meer zelf met de zak te laten sleuren. Daar had hij een bediende voor die in latere. edities mooie pagekleren aankreeg. Wellicht haalde hij de inspiratie voor die kleren uit Italië dat in die tijd veel handelsbetrekkingen had met overzeese gebieden. Noord-Afrikanen en blanken zaten er samen in gildes. Schenkman was een humanist die de slavernij wilde afschaffen. Hij stelde Zwarte Piet voor als een held. En van die held hebben ze nu een slachtoffer gemaakt.”

Volgens Scheer heeft zijn documentaire, ondanks eerdere beloften, niet de openbare omroep gehaald ‘wegens politieke correctheid’. “Nochtans komen er historici en deskundigen aan het woord die nooit eerder gehoord zijn en een heel ander licht op de Pieten-discussie werpen. De zoektocht naar de oorsprong leidt naar onze prehistorie en dus niet naar een koloniaal verleden. We hopen nu dat een Belgische omroep wil overwegen om de documentaire uit te zenden.”

De documentaire ‘Wild geraas’ is online te bekijken via www.wildgeraasdefilm.nl en is op dvd verschenen.

‘Het boek Zwarte Sinterklazen’ is uitgegeven door Papieren Tijger.

Info via www.arnoldjanscheer.nl

(bron: HBvL)

Het is nu te hopen dat deze bijdrage van Arnold-Jan van der Scheer een ander licht werpt op de vervelende en denigrerende discussie, gevoerd door hersenloze primaten die er op uit zijn te rellen zonder enig respect voor kleine kinderen. Deze zielige taferelen dienen te stoppen. Gebruik je hersens en leer voordat je weer loze kreten roept!

Mocht je Zwarte Piet en daarmee een stuk van onze cultuur dan nog steeds niet willen accepteren, er gaan vliegtuigen en boten richting Simbabwe, Ethiopië, Congo en Mali en Nigeria.
Neem gewoon een one way ticket en ik help je pakken!

Oh enne, Sylvana Simons, als je met een truitje met verwerpelijke teksten loopt te demonstreren tegen de Nederlandse cultuur, dan was je beter in Paramaribo gebleven!